Λογγίνος ο Κάσσιος

(; – 273 μ.Χ.). Νεοπλατωνικός φιλόσοφος από την περιοχή της Παλμύρας. Από την Αθήνα, όπου διατηρούσε σχολή ρητορικής και φιλολογίας, μετέβη στη Συρία ως δάσκαλος της ελληνικής γλώσσας και σύμβουλος της βασίλισσας Ζηνοβίας. Το 273 καταδικάστηκε σε θάνατο από τον αυτοκράτορα Αυρηλιανό ως συγγραφέας μιας επιστολής, με την οποία η βασίλισσα Ζηνοβία δεν δεχόταν να συνθηκολογήσει με τους Ρωμαίους. Από το φιλοσοφικό, γραμματικό και φιλολογικής κριτικής έργο του έχουν διασωθεί μόνο λίγα αποσπάσματα. Σε αυτόν έχει αποδοθεί εσφαλμένα η περίφημη πραγματεία Περί ύψους, ένα από τα σημαντικότερα κείμενα φιλολογικής κριτικής της αρχαιότητας, γραμμένο τις πρώτες δεκαετίες του 1ου αι. μ.Χ. από άγνωστο συγγραφέα. Η πραγματεία αυτή, αντίλογος σε ένα έργο, με τον ίδιο τίτλο, του Καικιλίου Καλακτίτου, που δεν έχει διασωθεί, είναι περισσότερο ηθική και ερευνά τις πηγές του υψηλού, διεισδύοντας στις πραγματικές ρίζες της τέχνης με ασυνήθιστη ευρύτητα ιδεών. Η λογοτεχνία δεν θεωρείται κάτι που μπορεί να μας διδάξει μέσω προτύπων, αλλά θεωρείται εσωτερική πραγματικότητα, σχεδόν έμφυτη στον ανθρώπινο χαρακτήρα. Η κυρίαρχη αντίληψη ότι η ποίηση είναι μίμηση ξεπερνιέται στην πραγματεία αυτή και εμφανίζεται ο ρόλος της φαντασίας, συνδεδεμένης όχι με την εξωτερική πραγματικότητα αλλά με την ψυχή του ποιητή.